|
Deventer Ron Mijn verhaal |
Hier wil ik proberen mijn verhaal te vertellen, en dan vooral vanaf 4 december 2018, dat was de dag dat mijn leven op zijn kop werd gezet omdat ik te maken kreeg met “gemeentelijke bestuurlijke maatregelen” , en wel in combinatie met personen in functie of een beroep uitoefenend zonder enige kennis van zaken, en dan nog een woningbouwvereniging die mogelijkheden (opportunities) zag om met de bestuurlijke maatregel mee te liften! Op zich mogen ze dat wettelijk gezien, maar plaatsen ze zichzelf in dezelfde categorie als de belastingdienst die een eigen invulling aan wettelijke regels geeft. (gaf, mag ik hopen!)
Alles wat ik hier boven noemde heeft geleid tot een woninguitzetting en dus dakloos worden en dan te maken krijgen met de “hulpverlening”, wat weer een verhaal op zich is!
Maar goed, beginnende op 4 december 2018!
s'Ochtends om zeven uur nog in diepe slaap en dan wakker gebeld worden met veel lawaai door op de voordeur te slaan en door de brievenbus te roepen! Politie aan de deur!
Een korte beschrijving of inleiding van mijn verhaal is als volgt!
Helaas, ik merk al dat het met “kort” niet zal lukken, dus maar wat langer dan!
Het is nu “Oktober 2024 “ dus bijna 6 jaar zijn er voorbij, en ik heb er nog steeds geen vrede mee dat ik me door de gemeentelijke overheid genaaid voel.
De burgemeester heeft een weg gekozen om mij aan te pakken die op zich niet echt fout of verboden is, maar waar je je wel af gaat vragen , wat is hier de bedoeling van, en de laatste jaren is er meerdere malen door hogere overheden en door rechters gewaarschuwd dat burgemeesters die weg niet moeten kiezen, je mag verwachten dat ze er voor de inwoners van hun stad zijn en niet tegen de inwoners!
Mijn woning heb ik ooit nieuw betrokken en heb er meer dan 30 jaar gewoond met veel plezier! Ondertussen woon ik in nog steeds in Deventer en ook in een laagbouwwoning die mij goed bevalt.
In mijn oude woning was ik veel bezig met Elektronica en met de computer.
Ook heb ik enkele jaren een webwinkel op het internet geplaatst waar ik mij dagelijks mee bezig hield, het gaf mij wat te doen en ik kon zelf ook spelen met de gadgets die ik in de webshop verkocht.
Op de webshop had ik ook een periode kleine mesjes te koop die in de vorm van een creditcard in je portefeuille bewaard konden blijven. Een of andere webshop zoals Bol of Wehkamp gaven de creditcard-mesjes als presentje bij een bestelling, maar mij deden ze de das om!
Op mijn balkon had ik vijf plantjes staan, ook politie aan de deur, mag niet, langs de ijssel viel dat te veel op, had ik in een zijstraat gewoond dan was er geen probleem geweest. Dat telt dan op, mesjes en planten, dan komen ze dus langs.
Dan komen agenten langs die het werk van de recherche doen, maar niet de daarbij behorende kennis hebben, dus toen ik mijn flesje water leeggooide en met vers water wou vullen gilde een van de agenten, een jong hoogblond kereltje, GHB, GHB, Hij gooide ghb weg, ik was met stomheid geslagen, kende de naam ghb wel, maar had het nooit eerder gezien, laat staan in mijn bezit gehad.
Helaas vonden ze wel andere drugs en omdat deze meer dan een halve gram wogen was het volgens de nieuwste gemeentelijke bestuurlijke maatregelen mogelijk om de bezitter dan als dealer aan te merken! Een dealer met meer dan een halve gram, hoe verzinnen ze het!
Een andere bestuurlijke maatregel die maakt het mogelijk als er sprake is van drugs EN wapens dat de burgemeester dan de hoogste sancties mag opleggen en een paar stapjes in dat proces mag overslaan. Helaas, wapens had ik ook onder andere een ploertendoder, klinkt toch al heel gevaarlijk, maar als je ziet dat je deze in je borstzakje tussen je pennen of ballpoints kunt steken, zo groot was de ploertendoder dus.
Zo gaat dan je leven naar de filistijnen door een burgemeester die argeloos of achteloos het rijtje met maatregelen afloopt en dan voor maximaal gaat.
Meerdere rechters en de landelijke overheid hebben meermaals de burgemeesters gewaarschuwd om niet zo gemakkelijk tot een huisuitzetting over te gaan, vaak tegen de toch al zwakkeren uit de samenleving en met consequenties die vaak niet te overzien zijn.
In mijn geval werd ik niet alleen getroffen door de maatregelen, maar een kleine groep vrienden en mijn hondje vielen ook in de prijzen, en hoe! ,,,,,,er is buiten mij niemand meer die nog leeft, met uitzondering van een vriendin die zit in een vrouwengevangenis , dit was niet gebeurt als de burgemeester niet zo ,,,,,,????,,,,, geweest was.
Even tussen haakjes (wink, wink) bovenstaand verhaal heeft niets met de waarheid te maken en is schromelijk overdreven.
B
